„Ikonopisarz, biorąc do ręki farby i kładąc przed sobą deskę, delikatnością pędzla wyłamuje w jej materii okno, za którym uwięzione jest spojrzenie Najpiękniejszego Pana”.
Ikona nazywana jest drzwiami lub bramą, która otwiera się do ogrodu królestwa niebieskiego. Czasem nazywana jest oknem do Pana Boga, a ikonopis podobno siedzi już na parapecie.